waar is de tijd
dat we nog enkel aan water dachten
regen en wind verachtten
kleur en lente verwachtten
die lente is ontloken
de mens flink weggedoken
achter glas of in de sjaal
in deze tijd c.r.u.c.i.a.a.l
het is alweer een week geleden
de knip in honderd bezigheden
kuisen wassen strijken
iedereen de deur uitkijken
virologen volgen op de voet
wandelen met heldenmoed
om papier en boter pijlen-snel
goede morgen een slaapwel
het leven in een grote bubbel
handschoenen in maten dubbel
het gekleurde stofnet voor de neus
scrupuleus en conscïentieus
handen ruw van al dat nat
schuren de vele plooien glad
blije snoetjes op het scherm
met glas als tussenberm
vertellen honderduit
en kijken zorgeloos vooruit
want oma school is ver weg
da’s echt wel brute pech 🙂
heel mooi beschreven
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je
LikeLike
Wat een mooi en treffend gedicht heb je gemaakt! Het is inderdaad wonderlijk hoe snel de wereld tot stilstand is gekomen.
LikeGeliked door 1 persoon
En het wordt steeds meer surreeel.
LikeLike
Ja, ik snap wat je bedoelt. Ik vond boodschappen doen afgelopen maandag ook een surreële ervaring…
LikeGeliked door 1 persoon
mogge oma
ja er vliegt wat rond met die geintjes over het virus
ik deed dus ff een vrolijke noot tusendoor op het blog 🙂
ja de zon is er goed bij hé , puur genieten is het , bijna
geniet de dag
LikeGeliked door 1 persoon
Een heel toepasselijk én aansprekend gezicht. En dan ook nog met erg mooie foto’s geïllustreerd, Top logje waarin je gedachten van velen lijkt te verwoorden.
LikeLike
Het moest en mocht er even af!
LikeLike
Ja zeker wel!
LikeGeliked door 1 persoon
Alles komt terug, en we zullen er nog veel meer dan genieten dan vroeger.
LikeLike
heerlijk positief schrijven !
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven. Laat ons hopen dat we die perzikzachte kleinkinderhuidjes snel weer mogen knuffelen.
LikeLike
Ja want die mis ik nog het ergst….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook…
LikeGeliked door 1 persoon
We leven in een rare wereld en een rare tijd… gelukkig zijn er ook normale mensen, dank je wel. 1
LikeLike
Alles is raar, behalve de mens….die blijft zichzelf, oef!
LikeLike
Het alledaagse van toen is het bijzondere van nu: buiten handbereik.
Heel mooi verwoord, lieve Omabaard. Blijf binnen en geniet van de snoetjes van achter het scherm ♥
LikeLike
Doe ik hoor, maar ik snak wel naar de echte snoetjes 🙂
LikeLike
Ach wat lief (en ook wel leed) ♥️
LikeLike
Zo is het, Lief en leed. Wit en zwart. Zon en regen. Hoewel we dat laatste hier gelukkig missen de laatste dagen!
LikeGeliked door 1 persoon
Wij ook! Heerlijk, weer even wat zonnestralen oppikken!
LikeGeliked door 1 persoon
een prachtig gedicht
LikeLike
Dankjewel 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig, liefdevol en ontroerend
❣️🙏🏻❣️🙏🏻❣️🙏🏻
LikeLike
Hoewel ik me niet altijd zo voel tegenwoordig 🙂
LikeLike
Het sluimert onder elk gevoel, Lieve ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Erg mooi geschreven hoor, ze zullen vast wel aan Oma school denken.
LikeLike
Dat waren eigenlijk wee zinnen: oma, school is ver. 🙂
LikeLike
Het lieve einde doet je/me de rest vergeten…
Lie(f)s.
LikeLike
Het is realiteit, zo beleef ik de dagen nu. Soms lukt het, soms minder. Puur menselijk, denk en hoop ik?
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi gedicht omabaard!
LikeLike
Dank je Bea. Heeft de drone haar werk goed gedaan?
LikeLike
Er was teveel wind. We verwachten hen deze week nu de wind is gaan liggen.
LikeGeliked door 1 persoon
Met felblauwe lucht👍
LikeGeliked door 1 persoon
Raar om te zeggen, maar het is hier nu wel paradijselijk.😎
LikeGeliked door 1 persoon
heel knap verwoord Omabaard..
een geluk dat er nog schermen bestaan
groeten
LikeLike
dankjewel Willy. Zonder scherm kon ik ook jouw fijne reactie niet lezen 🙂
LikeLike
Mooi, maar jammer genoeg wel met een sneu einde.
LikeLike
“Aan alles komt een einde”, een soms hoopvolle, soms magere troost. Houd je goed Jan!
LikeGeliked door 1 persoon
Natuurlijk! 👍
LikeGeliked door 1 persoon
Aaahhhh, die kindersnoetjes. Daar smelt je toch van. Keek op de week maar dan in een prachtgedicht.
LikeLike
Aha waar las ik dat nog? Keekopdeweek 🙂
LikeLike
Bij Mirjam Kakelbont. Daarom dacht ik eraan.
LikeLike
Ja ook ontdekt!
LikeLike
👍👍
LikeLike
Wat een prachtig gedicht! Dankjewel Omabaard!
LikeLike
Dankjewel. Het vertaalt hoe ik deze dagen doorkom.
LikeLike
Ik ben geweldig dankbaar dat internet bestaat! Maak er het beste van Omaatje.
LikeLike
Ja ik apprecieer ook de blogwereld steeds meer! 🙂
LikeLike
niet alleen het bloggen, maar in staat zijn om te chatten face to face.
LikeLike
Het leven zoals het (nu) is.
LikeLike
En nog lang, vrees ik, maar ik wil geen doemdenker zijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vrees het ook.
LikeLike