Beangstigende berichten suizen ons om de oren. Dit begrijp je toch niet? Anno 2022! En toch bestaan ze, de machtswellustelingen op deze wereld. Wij kijken toe, vol ongeloof, wat macht met een mens doet….
De zon zorgt voor licht-warme stralen en geeft een verzachtende gloed over diezelfde wereld. Ze wenkt uitnodigend, a little something to brighten your days.
Er is de nieuwe vrijheid, nog niet volledig, maar toch veelbelovend.
Het leven zoals het is, haat, geweld, onrust, rust, perspectief, zon en licht.
De zon-dag schittert. Ondanks de schandalig dure benzine zetten we de fietsen op de auto- ja we kunnen het nog!- en rijden met de volle zes graden richting Zeeuws-Vlaanderen. We parkeren op de -dan nog- volledig vrije grote parking in Breskens. De veerboot is voor een volgende keer. We houden het voorlopig nog bij een beperkt aantal kms (het worden er uiteindelijk toch 43) langs het schitterende water, de zon zorgt voor fonkeling. Eerst heel even richting Terneuzen waar je het ‘eenzame’ gevoel geniet tussen de zeeën te rijden. De wind staat op scherp als wil ze ons waarschuwen dat de lente nog niet in het land is en we er te vroeg bij zijn.

Via uitgestrekte duinen en een paar pittige hellingen rijden we langs prachtige natuurgebieden zoals de Verdronken Zwarte Polder en de Groese duintjes. Indrukwekkend en weids.
De voeten bevriezen, maar daar is gelukkig een oplossing voor. Het gloednieuwe en oergezellige strandpaviljoen Puur in Groede, tot op de grond afgebrand in 2018, lokt met zicht op zee en grote schepen die het uitzicht extra kleur geven. Een tafel met zeezicht is dus dé voorwaarde en werd voor ons gereserveerd. Mondmaskers en Coronapas zijn er verleden tijd, en geven een extra gevoel van eindelijk terug-verworven vrijheid, ondanks……… Het eten is er lekker, de bediening vriendelijk, maar om een Puur tripadviserbericht te vermijden, het gezelschap is heerlijk ontspannen, onze vrienden fietsen, eten en babbelen volop met ons mee. D.A.T.D.O.E.T.D.E.U.G.D.
In het vissersdorp Breskens fietsen we de 14 meter hoge stellage met 12 rode pinguïns tegen het lijf, gemaakt door de Belgische kunstenaar William Sweetlove. Stante pede borrelt Belgische verbondenheid op. De wilde pinguïn staat symbool voor de ongerepte natuur. Het zijn intelligente dieren die zich vlot aanpassen aan de omstandigheden. Het felrood waarschuwt voor de gevolgen van de nakende mondiale klimaatsverandering. Niet iedereen weet het te waarderen, maar zelf ben ik fan van de eerste rij.

In Cadzand laveren we als dronken fietsers tussen de drommen wandelaars.
Een rustig terrasje bij de ondergaande zon helpt….afkoelen….

Hoe sterk is de eenzame fietser
die niet gebogen over zijn stuur
tegen de wind
Zichzelf een weg baant