Ik ga bij de apotheek een doktersvoorschrift inwisselen.
Hij woont amper één km hiervandaan.
Bij het binnen komen ontdek ik dat het bewuste voorschrift geduldig thuis nog op me wacht…
Hij woont amper één km hiervandaan. Geen probleem.
Mét het voorschrift vertrek ik opnieuw.
Hij woont amper één km hiervandaan.
Daar toegekomen blijk ik geld, noch bankkaart op zak te hebben. Terug dus.
Hij woont amper één km hiervandaan.
Met voorschrift én geld keer ik opnieuw richting apotheek.
Hij woont amper één km hiervandaan.
En met het piepkleine doosje terug naar huis.
Hij woont amper één km hiervandaan.

Lekker graag ontvangen.
Opa en oma baard likkebaarden.
Deze avond geeft Martine Tanghe, nieuwslezer-anker-icoon, een laatste journaal op TV1.
Ze is net 65 geworden en gaat op pensioen.
Al 42 jaar werkt ze op de nieuwsdienst. En ze doet het uitstekend, ik zal haar écht missen.
“Ik ben nog geen dag tegen mijn zin komen werken“, wie kan dit beweren?
Ze spreekt perfect de moedertaal met warme stem en voor haar verzorgd taalgebruik ontving ze meerdere prijzen.
Haar leven ging niet over rozen, moeder kreeg borstkanker, Martine ook en verdween een jaar van het scherm, haar man stierf vorig jaar op korte termijn.
Ook op het scherm toonde ze empathie, daar waar het kon en mocht.
En last but not least, ik zat mijn eerste jaar met haar op kot.
Ik met een BV 🙂 .
Een fijn meisje met vooral een sterke wil.
Nu bereiken we samen ‘de leeftijd’. En zo is de cirkel rond, en vind ik een vlot excuus voor het startverhaal hierboven.
Straks om 19 uur weet je waar ik zit, in de luie zetel voor het scherm. Ze laat een leegte na, zoveel is zeker. Wie volgt?