Raamtekenen, ik doe het dolgraag :-).
De stiftjes doen de rest.
En tussendoor dé ideale ‘must’ om het raam te kuisen,
of lappen (zoals het in Nederland zo mooi wordt verwoord)
Winter mag nu plaats ruimen voor lente.
[Die we eigenlijk al een weekje kenden.]
Ik daag je uit om te ‘Spring’en!
Ik weet, ik ben wellicht een (te?) vroege vogel…
Met pinterest,
kleuterjaren uit een ver verleden,
gloednieuwe krijtstiften,
te grijze tuinbeelden achter de lege ruiten,
de tijd van het jaar,
de losse pols,
heimwee naar schoon-schrift op de schoolbanken
als beste maatjes
kom ik hier stilaan in winterse kerstsferen….
De overblijvende ramen,
want ja, her en der is nog een plekje vrij!,
kunnen kindjes binnenkort handtekenen.
Oma moet/mag nu minstens een maand lang geen ruiten meer kuisen.
Als dat niet leuk is meegenomen?!
Terwijl kleindochterlief op bosklas geniet……..
Terwijl zoon1lief op Amsterdamklas vertrekt…….
Terwijl manlief in datzelfde Amsterdam mee gidst….
Terwijl zoon2lief op avontuur trekt naar Namibië……
krijgt de schone dochter hartver-warm(ste)-ende woorden met ‘Keep memory’s alive‘ .
Klik op de link en lees even mee.
Zij en haar naaimachine toveren samen prachtige creaties met intense herinneringen.
Een leuke mamatrui wordt dat guitige kinderrokje.
Van babykleertjes, die veel tranen kenden, wordt een zacht, lief ‘gedachtenis’dekentje gemaakt voor het achterblijvende zusje.
Een stoere jongenstrui met opaprint?
Resten stof krijgen een nieuw leven als piepkleine babymutsjes.
De prijs die hiervoor wordt betaald bepaal je zelf, zij stelt eisen, noch voorwaarden.
Deze gift gaat integraal naar het project Animaltails van zoon3, waarbij kinderen en jong-volwassenen – individueel en in groep- begeleid worden via verhalen (tails) en dieren (animal) , die als ijsbrekers fungeren op moeilijk bespreekbare momenten.
Ik schreef er reeds hier over.
Drie honden,2 pony’s, 10 schaapjes , tot zelfs braaf-niet-prikkende bijen toe steken hier een pootje bij.
De warmste week belooft binnenkort mooie hartver-warm-ende projecten.
Vandaag beleef ik een identieke ‘zomaar een dag‘ , toen in april, nu in juni.
Een dag met ontelbare getallen, een dag waarbij je je als oma best fier voelt met de vijf paar lachende, dankbare oogjes en 5 dikke smakzoenen bovenop.
De zoete beloning gaat mee, perron op, perron af, trein op, trein af.
Een eerste potje zuivere honing, eigen kweek van de imkerfamilie.
Animaltails kreeg er een tof broertje beetails bij, opnieuw prachtig geïllustreerd door de heksenfee, heerlijk zoet van het naarstige volkje.
De grondleggers blijken telkens meesters in originaliteit op een leuke, verrassende manier .
Er hoort een tail bij, een staartje, een verhaaltje over de verloren gevlogen enthousiaste en ambitieuze bij, die – na een reis om de wereld- aansluiting vindt bij een nieuwe korf, om er uiteindelijk tot koningin te worden genomineerd. De volhouder wint!
Elk honing-zoet-potje krijgt het bijhorend miniboekje met Ita’s verhaal.
Voorlopig kunnen ze de vraag niet bijhouden, het aanbod is nog te schaars. Maar met imkertjes in wording komt het volgend jaar méér dan goed.
Dat wordt zonnig, zacht, zoet, zuiver, zilver-lijk genieten!
Het happy ventje dat vrolijk straalt in licht en duisternis.
Creatie met Ikealamp, rode stift en hoed met verhaal.
Wit-rode buitenplanten die het terras, na de lange winter, opfleuren.
En de beloofde storm morgen moeten trotseren.
Een héérlijk ijsje in het beste ijssalon van België met gezonde (!) aardbeien uit eigen land, een vette toef slagroom en dus maar die bijhorende detox-thee.
De nieuwe graszaden die vooral een massa onkruidige madeliefjes toveren.
Nog veel werk aan de winkel.
“Ik voel een vreemde angst opkomen als de schemer valt’
‘Waarom juist dan?’
‘Ik weet het niet, kan het niet verklaren, hij overvalt me simpelweg‘
Ze vertrouwt het me toe, ik knik mee-levend, kan niet helpen, en elke dag komt trouw weer die nacht……
Schemer, de overgang tussen dag en nacht, tussen licht en donker, tussen zon en maan.
Nu schittert de schemer, buiten stralen de kleuren, kleuren de stralen, kerststukjes, lichtjesslingers, fonkelend rendier en slee, twinkelende bomen…
Ijskoud wandel ik tussen deze weelde aan glinstering, soms overladen, soms sfeervol.
Terug binnen warm ik op, met echte chocolademelk en witte takken omgeven met het lichtgordijn. Ook hier houd ik ‘de dag’ graag nog even bij.
De fotobewerking maakte ik op een donkere sneeuwdag, kort geleden, Jan De Wilde op de achtergrond. Het mocht wat ‘intenser’ worden:-)
Een nieuwe hobby is in de maak….. meer nog, ik ben zwaar verslaafd…..
Elk vrij moment wordt met plezier opgeofferd. Tv en boeken komen als ontspanning duidelijk op de tweede plaats.
Twee jaar geleden kocht ik Photoshop Elements 13 aan, een fotobewerkingsprogramma, het broertje van Photoshop.
Grootse plannen kregen ruimte in mijn hoofd, ik schreef me in voor de online video-cursus van twee Hollandse dames.
Goed uitgelegd, maar ik kon mijn eigen creativiteit er niet echt in kwijt. Het enthousiasme geraakte zoek, heel erg zoek….
Elements bleef trouw op mijn computer, maar zelf was ik vooral on-trouw.
Het bleef bij sluimerende plannen, de creativiteit smolt als sneeuw voor de zon, als een slak onder een flinke laag zout…..
Tot ik écht senior word 🙂 en seniorennet ontdek.
Surfend op dit net, zoals het een goede senior betaamt, ontdek ik de onlinecursus fotobewerking met Elements.
Lesjes worden stap voor stap uitgelegd, je weet wel ‘senioren’ 🙂 , ik leer heel veel bij, de plannen in mijn hoofd krijgen terug vorm. Ik krimp mijn hersenen tot een vrij te komen ruimte, en verdwaal rustig en gemotiveerd in het grote bos van mogelijkheden.
En ook het echte bos duikel ik in….
Elke les wordt goed/af/gekeurd. Bij positieve commentaar kan je doorschuiven naar een volgend nummer. Je krijgt tips indien nodig, ik ver- en her-werk de lesjes.
Daarbij gebeurt alles gratis, vrijwilligers helpen je op weg, chapeau!
Een blogje waard!
Ps de naam erbij is een ‘verplicht nummertje’ 🙂
