……………. ‘kader in kader’ van de Photochallenge bij Satur9 waag ik een poging met vrije interpretatie. Nog steeds ben ik enkel in mijn dromen de trotse eigenaar van een deftig fototoestel.
Wellicht uit angst de moeilijke trucen van de kunstige foor nooit echt door te hebben en het kostbare toestel in een hyperbolische vlucht de oneindig lege ruimte in te zwieren ….
De simpele smartphone moet de klus dus klaren.
De winter trakteert ons geregeld (alvast meer dan vorig jaar) op een portie wit goud, als koning blijft hij altijd dé inspiratiebron. Dan gaan mijn smartphone en ik tegelijkertijd in overdrive en toveren we foto na foto na foto, te donker, te wazig, te klein, te bibberig door bevroren handen, te nonchalant, teveel tegenlicht, maar altijd overgoten met de nodige portie nostalgie. Kiezen wordt dan lastig, dus beslis ik kader (foto) in kader (foto) te maken, meer nog, het resultaat krijgt een ereplaatsje op m’n denkbeeldige witte muur.

Wandelen in de sneeuw zorgt voor rust in het hoofd, zorgen smelten als sneeuw voor de zon, zwarte sneeuw blijft overaltijd ontkend, sneeuwballen worden voorlopig nog grondig ontsmet, let it snow, let it snow, let it snow.