5 drukknopjes naar de ‘goede oude kindertijd’

Gepubliceerd op door omabaard
  • We hebben een grote stationwagen, een bruine Taunus met drie rijen banken. Telkens opnieuw is er ruzie wie op de laatste rij ‘moet’ zitten. Want daar is het nauwer en kunnen de ramen niet open schuiven.
    Rustig -keer op keer- blijven de ouders bemiddelen…
  • De grote jaarlijkse reis  met Intersoc naar Zwitserland, met diezelfde bruine Taunus en bijhorende ruzietjes. Een bevriende familie reist mee, 4 ouders en 11 kinderen, dat zorgt voor beweeglijke drukte.
    Herinneringen aan hoge sneeuwbergen, gezellige avonden in groep, prachtige wandelingen omhoog en omlaag met raclette als beloning op de top van de berg,  smakelijke buffetten (waar je de lekkerste gerechtjes zélf mag uitkiezen, zonder mopperende woorden over je bord leegeten) blijven heerlijk.
  • In de keuken staat een hele grote houten speelgoedkist, boordevol plezierige dingetjes. Je kan er eindeloos in  grabbelen.
    Wat zonde dat deze nooit is mee verhuisd…. Antieke nostalgie….
  • Ik sta bovenaan de glijbaan (‘schuifaf’ in onze kindertaal). De diepte beangstigt me, ik wil terug de trappen af. Mijn moeder blijft aandringen ‘je kan het!’
    Fier als een gieter glijd ik de dieperik ik en plof  met een harde smak op de grond. Ai! Ja, ik kan het, maar toch niet voor herhaling vatbaar…
  • De slapeloze nacht voor 6 december….. De achterdeur (of was het de schouw?) staat open. ’s Morgens moeten we wachten tot we er alle vier samen klaar voor zijn, de deur mag open, de groooote tafel in de ‘mooie kamer’ (voor chic bezoek, dat nooit kwam) staat boordevol verrassingen voor drie kleine meisjes en het kleine broertje.
    Héérlijk!! En dat allemaal gratis voor niets van de goedheilig man. Ogen tekort…
    Wat een rijkdom.

28 gedachten over “5 drukknopjes naar de ‘goede oude kindertijd’”

  1. Wat een mooie, fijne drukknopjes! Wat kan er dan ineens veel loskomen he? Ik ben enig kind, dus had de achterbank koninklijk voor mij alleen, evenals de volle aandacht van mijn moeder, die van mijn vader niet uit werken mocht, maar fulltime time moeder en huisvrouw was. En vooral dat eerste ervaar ik steeds meer als een zegen – en vele vriendinnetjes uit mijn jeugd ook, wier moeders wél buitenshuis werkten en dus nooit thuis waren met een kopje thee en koekje na schooltijd…. Dank voor je mooie drukknopjes, je hebt er bij mij ook wat ingedrukt nu… 😉

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja, een moeder met tijd is goud waard! Zelf heb ik indertijd ook besloten om zes jaar thuis te blijven bij baby’s en peuters, ik heb er nog steeds geen spijt van, zelfs al is het pensioen navenant 🙂
      Drukknopjes komen talrijk op, bij het ouder worden….
      Benieuwd naar jouw ingedrukte knopjes!

      Geliked door 1 persoon

  5. De mooie kamer van mijn ouders moet er geweest zijn maar heeft de oorlog niet overleefd, het was toen ik opgroeide gewoon de huiskamer. Gekibbel op de achterbank in de auto is geloof ik zo oud als de auto’s zijn;-)

    Geliked door 1 persoon

    1. Die mooiste kamer hoorde bij ons huis. Veel ben ik er niet in geweest, enkel soms om piano te spelen (met soms ijskoude vingers)
      En dat gekibbel is inderdaad van alle tijden. Ik herinner het me twee generaties geleden en in mijn toekomst.

      Like

  6. Heerlijke nostalgie. Ook deels herkenbaar. Helaas konden wij niet met z’n allen in de auto en gingen we ook nooit op reis. Daarvoor waren we met teveel. Negen kinderen en een inwonende opa en tante. Het leven bij ons thuis was een avontuur op zich. Er werd veel gelachen. Nog steeds als we samen zijn. Mooie herinneringen…

    Geliked door 1 persoon

      1. Dat was het zeker. Het hing wel een beetje af van je positie in het gezin. Mijn oudste zussen moesten meer helpen en waren al vroeg ‘moedertjes.’ Ik was de zevende en had – heb nog steeds – drie moeders. 😉 Zalig… Maar ook zij hadden heerlijke tijden. Iedereen was altijd welkom bij ons thuis. Het was het huisje vol, ook aan tafel mocht iedereen bijschuiven. De slaapkamer van mijn oudste zussen leek op een discotheek. Ik lag bewonderend op hun bed te kijken hoe ze stonden te swingen op de muziek van de Beatles. Ach.. ik kan zo maar doorgaan. Zoveel herinneringen. Het was een heerlijk nest.

        Geliked door 1 persoon

        1. Zo fijn als je dat kan zeggen. Een heerlijk nest. En dan nog iedereen welkom in die grote bende, je hebt het sociaal bewogen zijn echt van geen vreemden!

          Geliked door 1 persoon

          1. Ik had heel lieve ouders. In beiden zat geen greintje kwaad, haat of nijd.
            Als ik maar de helft van mijn moeder heb, ben ik al heel tevreden. Aan haar kan ik niet tippen.

            Like

            1. Prachtige woorden! Zo mooi dit te kunnen zeggen.
              Ik kan dit zelf ook schrijven.
              Vroeger vond ik dat normaal, maar ik hoor steeds meer vreemde verhalen over ouder’liefde’, en dan besef je dat het toch wel erg fijn is als je dit mag ervaren , als kind én als volwassene.

              Geliked door 1 persoon

                  1. Dat geloof ik Anuscka. Toch kreeg ik zelf ook maar 1 kind. Mijn droom was ook een goot gezin, dus ik begon er op tijd aan. Helaas ben ik door omstandigheden niet verder geraakt, maar misschien was dat achteraf ook wel mijn geluk.
                    Vaak heb ik het er met mijn dochter al over gehad… of ze geen broer of zus mist… ze heeft altijd gezegd van niet. Ze weet natuurlijk niet beter. Ze heeft veel vrienden en vriendinnen waar ze mee omgaat als broers/zussen. Dat heb ik dan nooit gehad. Nog steeds niet. Bij mij waren/zijn mijn zussen mijn beste vriendinnen.

                    Geliked door 2 people

                    2. Dromen komen niet altijd uit he? En inderdaad: soms heeft dat een reden en ben je er achteraf heel gelukkig mee. Als ik nu een puberzoon van 18 had gehad, had ik niet in het Gele Huis gewoond nu… Achttien jaar geleden heel verdrietig, nu is het goed zo. En met mijn vier stiefzoons ben ik ook erg blij. Maar ik heb vroeger wat om een broertje gezeurd bij mijn moeder…

                      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.