Onder begeleiding van een voortreffelijke gids (ode aan manlief!) trekken we, met de schone familie langs zijn kant en onze (tijdelijk kinderloze) kinderen nog eens richting Rotterdam.
Heel veel regen wordt beloofd via 101 uitgepluisde websites. Maar we blijven kurkdroog, tot de late terugweg in de warme auto.
De naam Rotterdam stamt uit de 13e en verwijst naar een dam in de rivier de Rotte. De historische binnenstad werd in 1940 grotendeels verwoest door een Duits bombardement. Rotterdam staat bekend om zijn vernieuwende architectuur. Zo meldt Wikipedia.
De start is gepland aan de kade met een fullspeedbootje, medegezel wordt misselijk, de andere vindt het dé max. Verhalen rond het verleden en heden van de Erasmusbrug, het bombardement en de heropbouw van de hoge stad worden boeiend en geënthousiasmeerd verteld.
We volgen de enige gracht die Rotterdam rijk is en eten op een exotische plaats de Bazar. Kleurrijke tafels, vele lampen in alle tinten en soorten, gerechten afkomstig uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika, de warme sfeer zit er goed in.
De soep uit grote kommen en de uitgebreide lunch zijn verrassend smaakvol.
De wijntjes zorgen voor (te) lome benen, maar we stappen ‘even’ later toch dapper verder richting centrum. De kubuswoningen, waarin we net niet wegdraaien, de grote overdekte hall, de potloodtoren blijven boeiend, zelfs voor de tweede, of derde, of vierde keer. Nog een leuk winkeltje ontdekt in de Koopgoot, waar we even tijd en ruimte vergeten en buitenstaanders ongewild laten verkommeren…
Wandelen langs de lichtjes van de nieuwe Maas, weids, kabbelend water, rust….
En de stille belofte ‘We’ll come back!’
Een laatste avondmaal in het historische Hotel New York blijft charmeren. En het eten is er – pure reclame!- (h)eerlijk!
Dankjewel gids, voor ons ben je alvast volmondig geslaagd!
omabaard 