Lang geleden dat we nog een lentefeest genoten. De zomer kondigde zich zaterdag heet aan, in het zweet probeerde ik de voorgenomen klusjes rond te krijgen. De bedoeling was een paar dessertjes te maken voor zondag. Ik had totaal geen besef van de hitte van een zoet bakkend wafelijzer. Zweetdruppels en ijsblokjes zorgden voor een minimale verfrissing.
De kleinste kleinzoon wordt groot. Te snel. Hij houdt wel van een feestje en grotere broer mag mee feestvarken zijn, want zijn beurt is zomaar overgeslaan, je weet wel…..
Een toffe locatie met veel groen en afkoelende bomen beschermen tegen malse regenbuien. Mals klinkt te mals. De kinderen storen er zich niet aan, net als de honden. Een doorregend glaasje Cava lest net zo goed de dorst.
Ik herinner me mijn eerste communie, een groot feest in een mooi roze kleedje met witte sokken in even witte schoentjes. Het was opletten geblazen want wit moest wit blijven. Nu zie ik vooral voetbaltenuetjes in alle kleuren van de regenboog, veel spelende kinderen en uitgelaten honden. Ongedwongen babbels tussen de vele slaatjes en desserten, in alle smaken en calorieën. Iedereen is vrolijk en vrij, en dat zorgt voor leuke babbels met minstens even leuke mensen. Kinderen gaan op speurtocht door de zolderkamers, in een niet zo ver verleden het toevluchtsoord van echte broeders, met naamkaartjes op de deur als stille getuigen. Stoere oma moet helpen angst onderdrukken en mag voorop. We sluipen en kruipen, tot mijn slechte ik een luide ‘boe’ niet langer kan bedwingen en kinderen rillen en trillen. Daarna breekt de chaos los, groot en klein brullen tegen alles wat spannend oogt. Het hek is van de dam, met veel lawaai bannen we spoken en geesten.
We eindigen met een mooi symbool. De eigenaar van het vogelopvangcentrum en vriend van de zoon komt toe met grote kooien, gedragen door nieuwsgierige kinderhandjes. Wat zit erin? Horen ze daar geen gefladder? De vogeltjes krijgen vrijheid, na weken van intensieve verzorging. Uit het nest gevallen kleintjes komen op eigen vleugels te staan. De kinderen helpen hen, soms met bange hartjes, in de nieuwe vlucht. Een piepklein eekhoorntje is de kers op de taart, gered uit de handen van boze klauwen kan het nu zijn eigen boom uitkiezen. De keuze is vlug gemaakt. Hij lijkt vastberaden.
Klein wordt groot.
omabaard 
Hoop dat alle verzorgde vogels en eekhoorn het ook weer zullen redden als ze in vrijheid zijn. Het is goed werk wat ze doen daar bij de opvang en verdienen ook complimenten hiervoor. Had ook wel graag het kleine eekhoorntje gezien op een foto. Groetjes, Tine ditmaal van de natuur website van mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat opvangcentrum levert prachtig werk. Ze krijgen veel dieren binnen en verzorgen ze tot ze weer alleen verder kunnen.
LikeLike
Dat is zeker een mooi symbool zeg, met die vogels die worden vrijgelaten!
LikeGeliked door 1 persoon
De symboliek ontroerde me ook.
LikeLike
Filosofie van Omabaard, altijd een feest om te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zie het voor me.
LikeGeliked door 1 persoon
Je tekent een prachtig sfeerbeeld van een bijzondere dag. En natuurlijk eindigt zo’n dag ook heel bijzonder.
LikeGeliked door 1 persoon
De gevierde kleinzoon was die avond ziek geweest, wellicht van te intens beleven, en deze oma deed maar een half oogje dicht de volgende nacht😦
LikeLike
Zo gaat het inderdaad vaak bij kinderen, en oma’s zijn heel goed in lang nagenieten en dat doe je nou eenmaal niet slapend. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Even meegenoten met het ongedwongen feest, en het prachtige, symbolische slot. Een dag met een gouden rand!
LikeGeliked door 1 persoon
Een gouden rand die me zo ontroerde dat ik de daarop volgende nacht geen oog heb dicht gedaan😦
LikeLike
Ach hemel… hopelijk is het de nacht daarna weer goed gekomen!
LikeGeliked door 1 persoon
En of, geslapen voor twee nachten dan.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar! En: fijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heerlijk feest met veel symboliek! Mooi beschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
In de uitvliegende vogels zag ik ook de symboliek. Ook al vliegen de kindjes nog niet echt uit😉
LikeLike
Wat een tof kinderfeest! Daar gaan mooie herinneringen aan blijven. De beestjes op het einde waren echt de kers op de taart.
LikeGeliked door 1 persoon
En ik ben zot van kersen🍒🍒
LikeLike
leuk beschreven Omabaard
“klein wordt groot” en dat gaat sneller dan je denkt
prettige dag
LikeGeliked door 1 persoon
Veel te veel te snel!
LikeLike
Wat heb je het feest toch mooi beschreven. Het leek alsof ik erbij was. Het einde is een echte apotheose en staat symbolisch voor het uitvliegen van de jongeren.
LikeGeliked door 1 persoon
Het einde van de dag pakte me enorm. Het was zo ontroerend om die blije, voorzichtige, angstige, geconcentreerde gezichtjes te zien.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie symbolische laatste alinea! Klein wordt groot en vliegt uit. Maar eerst onder oma’s veilige vleugels de spoken verdrijven. Er is volop tijd voor hen die nog van geen tijd weten. Gelukkig maar. Het besef komt altijd te vroeg.
LikeGeliked door 1 persoon
Leven zonder tijdsbesef wil ik graag nog eens beleven. Maar ik vrees dat ik er dan niet meer goed aan toe ben😦
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, voor ons zit de zorgeloze tijdloosheid erop. Daarom moeten we zoveel mogelijk genieten van de tijd die ons rest. En dat is hopelijk nog best veel!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop vooral het tijdloze dementiestadium nooit te moeten meemaken.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo te horen was dat (bijna) in alle opzichten een heel geslaagd lentefeest. En al zou het voorgaande allemaal in het water zou zijn gevallen, dan zou dat feeërieke slot alles vast hebben goedgemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij de aanvang van het slot regende het en dat vond ik zoooo jammer, ik bad tot de weergoden en het klaarde uit. Die vogels hadden iets magisch én symbolisch.
LikeLike
Ha ik had ook netjes een wit jurkje met een bloemenkransje in de haren 😉
Oma was duidelijk de gangmaker daar…heerlijk kind zijn met de kinderen 🙂
Groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn vlechtjes met bloemetjes ben ik inderdaad vergeten. Hoe kon ik!?
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi feest. Leuk voor klein en groot. En zoveel ontspannender dan in onze tijd toen we alleen maar braaf op een stoel mochten zitten.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, dat stil zitten en zwijgen als ‘de grote mensen praten’….
LikeGeliked door 1 persoon
Zo ging dat in die tijd hé. Nu zijn er oma’s die de kinderen plagen en ‘boe’ roepen op een onverwacht moment. 😁
LikeGeliked door 1 persoon
dat klinkt als een topfeestje
het eekhoorntje had ik graag even gezien
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb er een mooi fotoke van. Het was amper 12 CM, staartje inbegrepen. Heel heel schattig
LikeLike
Zalig. En het lijkt me een prachtige locatie. Ik voel je hart vol liefde voor je kinderen en kleinkinderen kloppen tot hier. Mooi mooi.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hoorde je goed. Gelukkig voel ik het bonzen niet zelf 😉
LikeLike
een prachtig feestje na lange tijd was een ieder er wel aan toe
ik was vorige week 2 dagen in een abdij , had ook graag op ontdekking uit gegaan , maar helaas mag dat niet
LikeGeliked door 1 persoon
Een abdij spreekt mij altijd aan, er heerst een speciale sfeer. Altijd beetje geheimzinnig ook.
LikeGeliked door 1 persoon
ja dat zeg je goed , het is er geheimzinnig , en deze is ook enorm groot , daar zou ik graag eens door willen dwalen , maar dat mag niet 😦
LikeGeliked door 1 persoon
De tijd vliegt. Kleintjes worden heel rap groot. Hier is het jaren geleden dat er nog eens een communie. Lentefeesten hebben we hier niet gehad met zo’n katholieke familie in de buurt. Goed dat de kinderen zich konden uitleven.
LikeGeliked door 1 persoon
In mijn tijd waren het ook vooral communiefeesten, nu bij onsd kleinkinderen enkel lentefeesten.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal, mooi feest.
Lie(f)s.
@;-) ‘k Kan moeilijk, bij elke gevel die ik fotografeer, vragen of z’m zelf schilderden!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoeft niet hoor, maar misschien stond er iets bijgeschreven. Vandaar mijn vraag😉
LikeGeliked door 1 persoon