De geschiedenis en het nu

Gepubliceerd op door omabaard
Soldatenkerkhof Tyne Cot

De poort naar de Britse militaire begraafplaats staat open en bezorgt ons een indrukwekkend verstillende blik.

12 000 witte zerken als eerbetoon voor veel te jong gestorven mannen en mooie rode bloemen getuigen van een wreed verleden in de bloederige slag om Passendale, die net 100 dagen duurde.
Britten speken over het dal van het lijden (Passion Dale).

En toch staat de poort naar de vrijheid én de blauwe hemel voor ons terug open. Ook al voelen we ons deze dagen soms gevangen……

Fietsend doorheen de Westhoek, ontmoeten we groene weidse rust en de zachtwarme novemberzon.
Waar blijft de hete koffie?

Moeder en zoon in discussie. Overwegen we nog een bezoek aan het Duitse Cemetery in Langemark of kiezen we voor de (beloofde) ondergaande zon?

Duits kerkhof in Langemark

We komen er niet uit. Een compromis dringt zich op. En wat voor één!
Het wordt een beladen, maar prachtige dag, over verleden en heden, over toekomst en herkomst, over oud en koud, over natuurlijke rijkdom en Amerikaans dom, over walsen op de cosinus x + 1.

Een warme welkom van het enthousiaste kleine grut wacht ons op.

49 gedachten over “De geschiedenis en het nu”

  1. Ik heb een paar jaar geleden een hele dag rondgereden in de Westhoek van het ene kerkhof naar het andere. Ook naar een groot Belgisch kerkhof. De meeste kerkhoven zijn van mensen van over de hele wereld die hier voor onze vrijheid kwamen vechten. Het voelde aan alsof ik op bedevaat was.. De hele dag ontzettend onder de indruk. Het was een warme dag en toch had ik het koud.. In de Westhoek zie je de kerkhoven overal in het landschap..Ze waren allemaal even indrukwekkend zowel groot als klein. Overal hangt een stilte die beklemmend is…Allemaal zo’n jonge mensen die nog een heel leven voor zich hadden.. Het Duitse kerkhof in Vladslo met de beelden van Käthe Kollwitch ,daar besef je dat ” de vijand” ook jonge mensen waren, ook iemands kind . Tyne cot is wel de grootste van allemaal.

    Geliked door 1 persoon

  2. het is best een moeilijke puzzel om te maken , m’n 2de sinds m’n jeugd hihi en ik vind het fijn om te doen
    geduld heb ik gelukkig heel veel 🙂
    fijne avond groet

    Geliked door 1 persoon

  7. Mooi en indrukwekkend. Het leven en de dood in balans. Die prachtige zonsondergang. Wat heerlijk om dat te beleven met zoonlief en dan die kittens. Smelt. De mooie rozen(dacht ik) tegen het wit van de zerken. Een reden om uitgebreid te bomen. De lange schaduwen op de weg, Ik heb genoten Lieve. ❤ In Margraten waa ik ooit en meerdere keren. ❤

    Like

    1. Een mooie zonsondergang is een prachtig cadeau na een prachtige (zon/woens)dag.
      Ja, het zijn rozen, ze staken schitterend af tegen het vele wit.
      Dank je.

      Like

  8. ik heb gelukkig heel veel geduld , en vond het nog leuk om te doen ook
    weet inmiddels waar dit plaatje is gemaakt in het mooie Amsterdam 🙂
    en het zit weer teug in de doos , wie weet kan ik er iemand mee verblijden

    Geliked door 1 persoon

  9. Daarom zouden vrouwen het voor het zeggen moeten hebben. Geen moeder stuurt haar kind de oorlog in.
    Ik herinner me ons bezoek aan Margraten, ook een imposante erebegraafplaats. Het doet iets met je, hè? Ontzag, ontroering.. Je zal bij thuiskomst maar zo onthaald worden!
    Lieve groet.

    Geliked door 1 persoon

    1. Je zegt zoal iets, de vrouwen beslissen hierbij over de zonen….
      Ik las in een andere reactie ook over Margraten. Het staat op mijn ooit-to-do-lijstje

      Like

  10. Geen moeder wil zoveel graven van jonge “zoons of kleinzoons” zien., indrukwekkend .
    Maar ook heel mooi die zonsondergang met dat grote kruis in de achtergrond. De poesjes zijn dan weer heel vertederend.

    Geliked door 1 persoon

  14. In Limburg ligt in Margraten een groot Amerikaanse begraafplaats, en in Sittard een begraafplaats van Britse soldaten. Heel indrukwekkend is die eerste, zoveel jonge mannen die het leven hebben gelaten voor onze vrijheid

    Like

  16. Altijd indrukwekkend zo’n begraafplaats met al die smetteloos witte kruizen. En dan al die namen met die kortdurende levensjaren. Een dergelijke oorlogsbegraafplaats hebben we hier in het hoge noorden niet.
    Leuk dat je met je zoon op pad was. En wat is jullie compromis fantastisch goed uitgepakt.

    Like

    1. In de Westhoek zijn er meerdere grote begraafplaatsen, wat natuurlijk verwijst naar een vreselijk verleden, terwijl deze plaatsen zoveel rust uitstralen. Je voelt er de stilte. En de rode bloemen kleuren zo prachtig bij de vele witte zerken.

      Geliked door 1 persoon

  18. ik zal het m’n buurvrouw nog eens vragen , ik vermoed dat ze het als geintje gedaan hebben en dachten dat ik nee zou zeggen hihi
    vroeger deed ik niet anders , als ik niet weg te fietsen was

    Geliked door 1 persoon

  19. Indrukwekkend, ik ken de plek niet. Mooie foto’s. Voelbaar is het lijden op dat soort plekken nog. Ik bezocht ooit een voormalig concentratiekamp – daar werd ik echt bevangen door al het leed wat zich daar heeft afgespeeld en nog zo zwaar daar ‘hing’… bbbrrr…. Die kittens! Van jou of zoon?

    Like

    1. In die concentratiekampen is het leed nog veel harder voelbaar. Op die kerkhoven heerst vooral een voelbare stilte.
      De katjes zijn noch van hem, noch van ons, maar heetten ons zo hartelijk welkom. Uren hebben ze in mijn armen geslapen. Maar ze zijn al uitbesteed 😦

      Like

      1. Aahhhhhh…. heerlijk. Niets fijner dan kroelen met kittens ♥️ En begraafplaatsen hebben vaak een diepe rust ja. Ooit vond ik het prettig er rond te dwalen, maar nu niet meer.

        Geliked door 1 persoon

  20. Heel beklijvend. Ik was er ook al een paar keer. En het doet altijd wat met een mens. Toch wil ik altijd terug om te gedenken. Zoveel jonge levens vernietigd…
    Die kittens 😍🥰

    Like

Reacties zijn gesloten.