Elk uur van de voorbije nacht beslis ik om vandaag een grote ochtendwandeling te maken, rusteloze benen kunnen behoorlijk dwingend zijn, weer of geen weer, ik zou het niet aan mijn hart laten komen.
Het wordt ‘geen weer’ en…. ik zet me lekker warm achter het scherm, met een drankje en hapje.
Bah, ik ben geen fan van mensen die een stellig voornemen niet uitvoeren, om één of andere flauwe reden als ‘wat’ regen.
Conclusie : ik ben vandaag geen fan van mezelf.
Moeten we niet mild zijn voor elkaar en dus ook voor onszelf?
Voila, ik heb mezelf weer overtroffen.
Mijn slapeloze nacht kan misschien een oorzaak vinden in de voordracht van gisterenavond? Of zoek ik simpelweg een drogreden? Ik vrees ervoor…..
Het was een initiatief van Te Gek?! En omdat gekkigheid altijd al een speciale plaats in mijn hart kreeg, ga ik luisteren. Dertig man/vrouw is aanwezig, om beroeps- of persoonlijke redenen. Zelf ga ik uit pure interesse en nieuwsgierigheid, als kind én als volwassene was en ben ik getuige in mijn omgeving.
Niet verwonderlijk, 1 op de 4 krijgt ermee te maken, 1 op de 8 heeft een angststoornis, 12% van Vlaanderen krijgt een burn out, en vooral….60% zwijgt erover. Waarom? Schaamte, schuldgevoel, vooral niet tot last willen zijn of teleurstellen.
“Alles is immers maakbaar tegenwoordig! Als je maar goed je best doet!” Die woorden maken enkel radelozer.
“Maak ik het erger door er als buitenstaander naar te vragen?”
NOOIT!
Je kan dé persoon zijn die echt interesse toont, je mag niet doodzwijgen.
Je creëert opr-echte verbinding.
Hij vertelt over het grote verschil tussen empathie en sympathie. Empathie vereist echtheid, betrokkenheid. Zoek geen oplossingen, vertel vooral niet eindeloos over eigen positieve ervaringen, de persoon bij je heeft daar geen boodschap aan, hij verglijdt enkel dieper in schuld- en schaamtegevoel. Mensen met problemen hebben vaak een tunnelvisie. Het probleem minimaliseren, omzeilen of ombuigen naar fijnheden die je zelf mag ervaren en daarom wil delen kan moordend werken.
We weten allemaal wat pijn inhoudt, ook al doen we ons vaak uiterlijk sterker voor, de glimlach is en moet blijven. We verbergen te vaak de eigen kwetsbaarheid voor onszelf. Laat staan voor de ander.
“Kinderen zijn kwetsbaar spul. Volwassenen zijn gelijmde kinderen.” (Johan Anthierens)
Niet helemaal voldaan trek ik huiswaarts. Er volgt nog een lange, vooral koude nababbel buiten, want geen cafeetje te bespeuren in de verre omtrek.
Sommigen misten concrete tips en trics, ik miste diepte.
We werden betrokken bij de les, hij sprak mensen persoonlijk aan, en laat ik dat nu net niet zo appreciëren. Na een eerste filmfragment over suïcidaal gedrag was ik als eerste aan de beurt, met een mond vol tanden en pijnlijk voelen, zat ik daar te hakkelen, iets over ‘dat ik het zelf ooit van heel dichtbij had meegemaakt’ enne….. uhm……. dat ‘ik het niet wist’.
Ik wilde luisteren, gewoon horen, bij-leren, begrijpen, niet zelf verwoorden…
De regen heeft haar tranen bedwongen, tijd om de nachtelijke beslissing in te lossen? Door plas en modder.
Weten wie je zelf bent, is voor sommigen al een hele opgave. Waarom je je gedraagt zoals je je gedraagt.
Volgens mij houdt iedereen de schijn een beetje op. Bewust, omdat het kwetsbaar voelt.
Via via kom ik bij jou terecht en wilde reageren op e.d.i.t. Dat ik het voor een “probeersel” heel knap vind. En viel daarna met mijn neus in de boter in dit schrijfsel. Prachtig. We stuntelen ons allemaal een weg door het leven. Die slapeloze nachten ken ik… Ik ga je volgen!
Grroetjes Kakel
LikeLike
Wat heerlijk om je hier te ontmoeten. Warm welkom.
We stellen ons inderdaad vaak te weinig kwetsbaar op, terwijl ik de kwetsbare mens juist zo mooi en écht ervaar.
Dank je voor je pluim voor mijn probeersel. Het was eigenlijk best wel leuk om doen.
En ik ga nu bij jou eens kijken 🙂
LikeLike
Dan zet ik gewoon lekker stiekem hier dat het helemaal geen afging is, in tegendeel!;-)
LikeLike
Wat een slimme omwegen👍maar toch dikke merci.
LikeLike
Wij zijn niet voor één gat te vangen;-)
LikeGeliked door 1 persoon
En zo gooit ze een meesterwerk achter slot en grendel
LikeLike
Maar via omweg blijkbaar wel ontdekt😉
LikeGeliked door 1 persoon
tuurlijk, er leiden meer wegen naar Rome toch 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Dan reageer ik hier maar even. Je e.d.i.t. is schitterend! Leuk om te doen hé? Blijven doen!
LikeLike
Haha omweg gevonden. Het is inderdaad wel leuk om doen. Er volgen er nog. Wie weet??
LikeGeliked door 1 persoon
👍
LikeLike
Bedankt voor deze post…
Misschien is een van de redenen waarom er moeilijk over gepraat eordt ook wel omdat het moeilijk is om erover te praten? Maar wat goed dat er almaar vaker mensen zijn die het ter sprake brengen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben meer luisteraar dan prater
LikeLike
Heerlijke mensen, die vol aandacht kunnen luisteren!!
LikeLike
Echt goed kunnen luisteren is een prachtige vaardigheid. Echte empathie is goud waard vind ik altijd.
LikeLike
Ja volledig akkoord.
LikeLike
Praten, ik vraag me soms werkelijk af of het voor iedereen goed is. Voor jou gelukkig wel, soms tenminste begrijp ik.
Zelf hebnik niet zulke goede ervaringen met praten maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen. Op het moment is er een vriendin gedwongen te praten. Haar nachten zijn nu een hel en het knapt echt nog niet op. Was het niet beter geweest om alles te laten rusten waar ze om gevraagd had?
LikeLike
Ik denk dat het heel belangrijk is om de wensen van de betrokkene te respecteren. Dwingen om te praten kan natuurlijk nooit.
Maar als de persoon wil praten, moet er geluisterd worden, en daar loopt het vaak mank.
LikeLike
Daar ben ik het helemaal mee eens. Luisteren is een vak apart en dat wordt eigenlijk te weinig geoefend.
LikeLike
Ik weet niet of ik altijd over mijn kwellingen wil praten. Het zou moeten opluchten, maar vaak voel ik mij zwaarder achteraf… Als ik medelijden zie, dan voel ik me slechter, als ik desinteresse zie of onbegrip voel, nog meer… Ja, voor mij helpt zwijgen meer. Tussen bloggers echter zitten veel lieve, medelevende mensen. Schrijven is beter dan praten. Toch schreef ik nooit over mijn nachtelijke paniekaanvallen. Dat is me een brug te ver. Niemand gelooft het immers omdat het mij niet aan te zien is. Ondertussen heb ik er al enkele maanden geen meer gehad. Hoop dat het zo mag blijven.
LikeLike
Ik hoop echt met je mee. Nachten kunnen het somberste in een mens bovenhalen, dan zijn mijn rusteloze benen nog klein grut tegenover jouw aanvallen van paniek.
Ik begrijp je zwijgen, maar zelf lukt dat me niet altijd, spreken lost bij mij soms echt op. Schrijven ook.
Maar niet begrepen of gehoord worden is pijnlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Het ideaal beeld.. zoveel hoge eisen.. killing voor veel mensen..
Praten.. Ik praat al jaren met mijn meisje..soms met veel soms met weinig woorden.. vraag mij niet wat helpt of bij haar binnenkomt..
Dan ben ik blij om in de regen te lopen. Geen hond die dan mijn tranen ziet 😊
LikeLike
Wat erg Leonora….. Je weet dat ik blijf hopen dat ze eruit geraakt, hopelijk brengt de tijd de juiste raad?
Die regen en tranen….. snik….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet. Ik hoop met je mee. Binnenkort eindelijk de intake in het traumacentrum.. zijn we bijna een jaar verder..
LikeLike
Houd je vast aan het feit dat er iets gebeurt nu! Ik zie ook rondom me hoe het soms eindeloos duurt vooraleer jongeren echte hulp krijgen. Vaak zijn er wachtlijsten.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet.. maar voor haar lijkt het een eeuwigheid. 6 maand op een wachtlijst terwijl je crisis bent.. bizar..
LikeLike
Zou echt niet mogen in een crisissituatie!!
LikeGeliked door 1 persoon
😢
LikeLike
Het is niet makkelijk betrouwbare personen te vinden die luisteren en niet verder roddelen. Ook geven ze niet altijd de gepaste reactie. Soms is het beter een therapeut te zoeken die je ligt dan alles zomaar te grabbel te gooien. Iets wat je ook op sociale netwerken ziet.
LikeLike
Groot gelijk, Suske! Op elk vlak.
LikeGeliked door 1 persoon
Luisteren is moeilijk ja, maar toch, het eigen verhaal vertellen hóeft niet zo negatief te zijn.Soms geeft het hoop da;t het dus wél beter kan worden. Maar dat hoort bij “goed kunnen luisteren”, dat je ook aanvoelt wanneer er behoefte is aan iets positiefs.
Alléén maar medeleven uiten praat mensen soms juist de put in. kan er in ieder geval niet erg goed tegen dat mensen alleen maar zeggen hoe beroerd het allemaal is.
Juist de verhalen van anderen kunnen je laten relativeren. ben altijd heel blij met de reacties op mijn soms best pittige verhalen. Jouw verhaal had vast voor sommige mensen iets toe kunnen voegen maar om dat zo toegeschoven te krijgen is natuurlijk een ander verhaal.
LikeLike
Natuurlijk hoort praten bij écht luisteren. Dan voel je vanzelf aan hoe je best kan reageren, hoe je nieuwe hoop kan geven. Uiteraard mag en moet je positief blijven, maar puur gericht op de woorden van die persoon dan.
Geen dooddoeners over hoe mooi het leven zou kunnen zijn…
De lector zei wel dat het gevaarlijk kan zijn bij de mens met depressie, die ziet in zijn tunnelvisie geen doel meer, en geraakt vaak dieper in de put door de mooie verhalen van de anderen, ‘want hij mag dit niet beleven’ en vindt hier geen energie voor. Dan is eigenlijk hulp van buitenaf nodig.
LikeLike
Klopt, wie vertel je het;-) Ik haat dooddoeners.
Mensen met een depressie hebben natuurlijk deskundige hulp nodig, die praat je er niet uit in een gewoon gesprek. uw verhaal over je zusje is me bijgebleven.
Heel triest en ik vrees dat er nog niet héél veel veranderd is in hoe mensen dat tegemoet treden.
LikeLike
De geest is een moeilijk onderwerp. Met wat doe je goed?
Op psychisch gebied staan ze echt nog niet ver, constateer ik telkens weer opnieuw. Ik hoorde vandaag nog, drie zelfmoorden per dag in België, hoe is dit in godsnaam toch nog mogelijk? Bij de juiste én voldoende opname zouden er zeker kunnen voorkomen worden. Ik was en blijf verbitterd op dat vlak…. Gelukkig is er ook nog zoveel moois rondom!
LikeLike
ben ervan overtuigd dat niet iedereen te redden is, Er zijn echt mensen die iet willen leven. Dat is natuurlijk heel moeilijk voor mensen die van zo iemand houden. Maar ik hoop dat het ooit mogelijk zal worden dat zo iemand mag sterven in bijzijn van gelieven zodat ze niet door de hel hoeven waar jouw zusje doorheen moest.
LikeLike
Inderdaad mijn zus wilde echt niet leven. Zomaar, zonder reden.
Je moet geboren worden, maar je mag niet sterven…
LikeLike
Precies… , ik zou zelf niet voor het leven gekozen hebben maar die keuze is er nou eenmaal niet. Ik maak er het beste maar van van. Dat g na mijn huwelijk beter dan als kind!
LikeLike
Oei daar schrik ik van? Je klinkt zo levenslustig!
LikeLike
Ik ben een geboren pessimist dat help enorm, daardoor heb ik dan toch vaak een meevaller en nooit een tegenvaller.
Henk heeft veel goed gedaan én de kinderen natuurlijk maar had eigenlijk geen leuke jeugd, niet echt slecht hoor maar niet leuk en heb me destijds vaak afgevraagd waarom ik geboren was.
LikeLike
Riet, dat klinkt zwaar, maar gelukkig ontmoette je Henk. De liefde is nog steeds voelbaar!
En in de logjes ontdek ik de vrolijke optimist 🙂
LikeLike
Het is bekend dat de grootste humoristen vaak een depressieve aard hebben, ik ben dus in goed gezelschap.
LikeGeliked door 1 persoon
Helaas…. leven wij in een wereld waarin je alleen maar meetelt als je gelukkig, gezond en een geslaagd mens bent…
Mensen die dat niet zijn, worden bedolven onder kritiek van hen die hun verstand weigeren gebruiken dan wel weigeren oogkleppen af te zetten
Praten is zeker belangrijk, maar waarom zou je praten als er toch niemand luistert?
Praten is zeker belangrijk maar waarom zou je daarmee beginnen als die ander er gelijk met diens verhaal overheen dendert?
Kortom… Gelukkig zijn niet alle mensen zo maar helaas zijn die mensen in aantal nog steeds veel te weinig en blijft de emotionele eenzaamheid bij veel mensen onzichtbaar…. jaar in jaar uit met (soms) extreem radicale gevolgen.
LikeLike
“Praten is zeker belangrijk maar waarom zou je daarmee beginnen als die ander er gelijk met diens verhaal overheen dendert?” Hier word ik geraakt, je verwoordt het heel juist, jammer genoeg gebeurt dit nog te vaak….
Het overkomt elke leeftijd. Overal is eenzaamheid, gelukkig wordt er tegenwoordig meer ruchtbaarheid aan gegeven.
Daarom is kunnen én mogen praten zo belangrijk, én geluisterd worden.
LikeLike
ontspannend zal zo’n avond ook niet zijn
je zou van minder wakker liggen
groeten
LikeLike
Vooral de rusteloze benen hielden me uit de slaap, en dan begint de avond door je kop te spelen…
LikeLike
Er zijn zoveel dingen om van wakker te liggen. Praten is inderdaad belangrijk. De juiste mensen vinden is niet evident. Las daarnet nog dat schaamte isoleert …
LikeLike
Eigenlijk lag ik vooral wakker van de rusteloze benen. En dan begint een mens te denken….
Inderdaad, de juiste mensen vinden is vaak het grote probleem. Niet iedereen vindt ze, en schaamte speelt hierbij een vieze rol.
LikeLike
Zo’n voordracht kan je hoofd doen dol draaien. Neem alles voor wat het is…
LikeLike
Doe ik hoor! Oud en wijs genoeg?!
LikeLike
Ik vrees dat de sociale media ook niet altijd bijdragen aan het vechten tegen de schone schijn. Op Facebook is iedereen gelukkig, geslaagd en altijd op reis of iets leuks aan het doen. Gelukkig weten wij wel beter…
LikeLike
Daar ligt inderdaad ook een groot probleem, hoewel dit steeds meer kenbaar geraakt, en dat is goed.
Dank voor je reactie.
LikeLike
We hebben allemaal hetzelfde probleem, als we eerlijk willen zijn. Alleen, de ene verbloemt het, de andere durft niet… ‘Lezende oortjes’ zijn (ook!) onzeglijk belangrijk/kunnen dat zijn… ‘k Verbloem niet, ‘k durf, ‘k ween…, en iedereen mag het weten, maar niet iedereen ‘wilt, durft’…
Lieve omarming,
Lies.
LikeLike
Je slaat de nagel op de kop met deze mooie reactie. Dank Lies
LikeLike
x. Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
@’k Zoek/vind bijna alles onderweg…, ook letterkappers…
Lie(f)s.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zal beter moeten uitkijken. Ik zie ze zelden of nooit.
LikeLike