Er zitten gaatjes
in mijn verstand.
Van het vele piekeren
over onbegrijpelijke dingen,
mezelf nog het meest.
Maar ach, al bij al
is het best wel handig,
zo’n kop vol gaten.
Er kan dan af en toe
een frisse wind doorheen …
(Geert De Kockere)
Ja die gaatjes zitten er, al veel langer, ze worden groter, soms word ik angstig en ontmoedigd. Dan helpt elke spiegeling met leeftijdsgenoten me dieper de put in. Dringend moet ik hieraan iets verhelpen, dus vertel ik vriendin M dat ik snel een ‘stom-klinkende’ cursus ‘geheugentraining’ ga volgen, zes donderdagvoormiddagen, 12 lesuren.
Onmiddellijk reageert ze, geen sprake van ‘stom’, ze wil vooral mee.
Lastminute schrijven we ons in. Het is al woensdagavond…….
Nu niet vergeten intijds op te staan!
Les 1.
De eerste les draait rond inzicht, vrij theoretisch, we leren ons brein van binnen en buiten kennen én waarderen. De lesgever is psycholoog van opleiding en zeer aangenaam, begrijpend mild in de omgang.
Mijn grote angst om tussen enkel 80-jarigen terecht te komen, blijk totaal onterecht. Integendeel, de jongste is amper 40, de oudste 80, de overige 12 deelnemers circuleren tussen 50 en 65, een eerste geruststelling alvast, er is niets vreemd aan de hand met dat brein van mij .
Er zit humor in de groep, heerlijk! We hebben allen de nodige zelfrelativering, iedereen is vooral spontaan en eerlijk, we stoppen ons niet weg achter onze angst en onzekerheid.
Open en bloot kunnen toegeven dat we ‘met een probleem’ kampen, zonder ons daarin de mindere, de vreemde eend in de bijt te ‘moeten’ voelen, fijn!
Dat belooft.
De basishoudingen voor een gezond geheugen zijn :
Aandacht (voetbaluitslagen kan ik sowieso niet memoriseren, interesseren mij geen bal)
Gemoedsrust (een vrij jonge cursist vertelt met tranen in de ogen dat ze net haar man is verloren, haar geheugen gaat pijlsnel bergaf, ze is in paniek, heel normaal blijkt dus)
Beweging brengt zuurstof in onze grijze massa.
Herinneren lijkt vanzelfsprekend, vergeten valt op…. Maar vergeten is normaal, noodzakelijk zelfs en vooral géén voorbode van dementie, hoewel vaak een stille angst.
We doen de proef van Rey. De lesgever leest in vrij snel tempo 15 woorden voor, wij noteren wat we herinneren. Het angstzweet breekt me uit, die confrontatie haat ik.
Onverwacht scoor ik heel goed met 12 woorden. Maar….. ik heb een truc gebruikt, breide een verhaal rond deze woorden, en liet die film bij de oefening visueel voor me afspelen. Het werkte wonderwel. De lesgever knikt moedgevend, blijkbaar geen truc, maar vaak een must. Mijn zelfvertrouwen groeit.
Is geheugen leeftijdsgebonden? Gedeeltelijk, we gaan niet achteruit in capaciteit, dit had ik niet verwacht?, wel in tempo.
Is er invloed van ‘stoorzenders’? Ja, heel erg. Emotioneel-gevoelige mensen onthouden minder, rationele mensen hebben vaak een beter geheugen, omdat hun brein voortdurend gezuiverd wordt van triggers, ze ruimen als het ware op, daar waar emoties de mens vaak in de eindeloos golvende gedachtenzee laten dobberen.
Dé grootste opluchting die ik hier hoor, ik ben een emotioneel vat, een vat vol (pieker)gedachten en (te) intens (her/be)leven. In stilte overloop ik even familie- en vriendenkring, dit kan kloppen, dat lijkt alvast duidelijk.
Onze harde schijf zit voller, we moeten deleten, maar dit lukt ons (nog?) niet.
We krijgen een vragenlijst ‘alledaagse vergissingen’. Ik begrijp niet altijd waar de connectie juist zit met het thema, maar vul deze eerlijk in.
Achteraf blijkt dat ik inderdaad een (te?) emotie-vol mens ben, dat kan een duidelijke invloed hebben op mijn harde schijf, want hard en zacht combineren vaak moeizaam. Weer een excuus extra dus.
Hij spreekt over externe stimuli die doorschuiven naar het (U)ltra K(ort) T(ermijn)G(eheugen), vervolgens treedt het KTG in werking om daarna te verdwijnen in het L(ang)TG.
Zenuwbanen, neuronen, hippocampus, hersenschors (info voor lange termijn), amygdala, dendrieten, nucleus, axon , neurotransmitters, verbindingen, ik weet er alles van (en ben het ondertussen ook grotendeels vlotjes weer vergeten, dit is dan ook nog maar de eerste les, ik onderga genoodzaakt…), geboeid luister ik naar de warme stem die alles in hapbare brokjes overbrengt.
Her en der hoor ik een zucht van verlichting. We zijn ‘normaal’.
Les 2
Ai ik moet ze missen, volgende donderdag, heel jammer,mijn agenda zit vol, sinds maanden reeds. Het belooft een fijne dag te worden, waar herinneringen heerlijk mogen bloeien, en waar elke vorm van frustratie uit den bozen zal zijn. Daar ga ik voor!
Een oude-jonge-vriendinnen-uitstap naar het stadje op de taalgrens waar wij allen ooit – in een ver verleden (zit nog in mijn LTG, ik luister met aandacht )- school liepen.
Vriendin M zal me op de hoogte houden, want ik wil niets missen, en ben – tot hier toe- heel tevreden met mijn last-minute-beslissing. De confrontatie viel best mee, gelijkgestemden onder elkaar en een begrijpend ‘vakhoofd’.
Wordt vervolgd. Nog vier te gaan…..
men kan het ook als Geert De Kockere bekijken…..
succes bij de training
LikeGeliked door 1 persoon
Zo bekijk ik het ook👍
LikeLike
Zelf heb ik voor zover ik weet (nog) geen gaatjes in mijn hersenen. Maar in plaats daarvan zitten er bij mij her en der voor MS de zo kenmerkende witte vlekken. Die hebben helaas een vergelijkbaar effect op het geheugen. Oefening baart kunst, ook op het vlak van je geheugen, maar daarnaast bieden vooral digitale agenda en notitieboekje op mijn telefoon uitkomst.
Het lange termijn geheugen functioneert overigens nog perfect.
Maak er een mooi weekend van.
LikeLike
Voor jou moet het inderdaad moeilijk zijn. Maar jij geniet van schoonheidssalon en je lijkt me een heel positief persoon, houden zo!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel, maar eh … schoonheidssalon …? 🤔
LikeLike
Oei mijn smartphone maakte er zelf dit woord van. Haha, wel grappig😉.
Ik bedoelde schoonheid👍
LikeLike
Whahahaaa … dat verklaart veel. 🙂
LikeLike
Dat klinkt als een heel leuk en aangenaam gezelschap. En bijzonder ook dat de jongste in de veertig is. Geheugenproblemen zijn dus echt van alle leeftijden, dat blijkt wel.
LikeLike
Emoties kunnen heeeeel veel doen met een mens, leerde ik 🙂
LikeLike
Interessant, boeiend en leerrijk wat ik hier zoal allemaal lees. Je niet langer spiegelen met anderen werkt heel bevrijdend. En oh Geert De Cockere ❤.
LikeLike
Je hebt gelijk wat dat bevrijdende betreft. En voor de rest ook👍
LikeGeliked door 1 persoon
De eerste tekenen van dementie zijn lang niet altijd vergeetachtigheid, Henk zit al vrij ver in het proces en zijn KTG werkt zelfs nog redelijk, het probleem is dat hij de vaardigheid kwijt is om informatie” te ontleden” .Het is natuurlijk ook eigenlijk wel logisch dat na zoveel jaren het geheugen volproppen er af en toe wat ” doorgeschoven ” wordt naar een wat minder makkelijk te bereiken plaats . Het lijkt me een leuke cursus , en nog nuttig ook!
LikeLike
De cursus is boeiend, het lijkt een probleem van ‘de leeftijd’, maar toch spelen nog veel meer andere zaken een rol.
LikeLike
Maar alleen de leeftijd krijgt altijd de schuld.
LikeLike
In de cursus niet hoor. De lesgever sprak heel veel over emoties en een te vol hoofd.
LikeLike
Dat vergeten.. ik weet wel bij stress.. als een kip zonder kop zeg ik altijd over mijzelf. Maar training is altijd goed 😊 ben benieuwd naar het vervolg
LikeLike
Stress is nergens goed voor, maar overvalt je zomaar ongevraagd😦
LikeGeliked door 1 persoon
Ja idd helaas 😞
LikeLike
Mij lijkt dat je les 1 akelig goed onthouden hebt 🙂
LikeGeliked door 2 people
Flink opgelet!:-)
LikeGeliked door 1 persoon
Heel boeiend omabaard. Ik ga ook steeds vaker in de mist… teveel aan mijn hoofd, denk ik, hoop ik. Toch denk ik dat ik zal dementeren later, mocht ik hoogbejaard worden. Dat voel ik nu al.
LikeLike
Ik blijf het ook nog in stilte vrezen. Ik moet dringend nog wat lessen volgen😉.
Hoogbejaard worden is al een prestatie op zich. Het zit wel in je genen.
LikeGeliked door 1 persoon
En toch vind ik dementie niet altijd slecht… Soms is het beter om dingen niet meer te weten of te herinneren als je heel oud wordt. Mijn moeder overleefde haar zussen, haar man, haar schoonzussen, schoonbroers, buurvrouwen, vriendinnen… Ieder overlijden kwam steeds hard aan, maar de laatste jaren steeds minder. Mijn moeder vergeet héél snel. Dit jaar stierven haar zus en dierbaarste schoonzus binnen één week. Mijn moeder haar geheugen beschermt haar nu tegen dat diep leed. Het hakt er niet meer zo in. Of toch maar even. Gelukkig maar.
De humor is ze echter niet vergeten. ‘Doe mij eens lachen’ vraagt ze vaak. Vorige week zei ze dat ze haar zus ging vragen om haar een muts te breien voor de winter die komt. Toen ik haar vertelde dat haar zus was overleden in het voorjaar, begon ze te lachen en zei ‘dat was ik vergeten… ik zou verdorie de doden ook nog aan het werk zetten…’
LikeGeliked door 1 persoon
En toen lachten we samen tranen met tuiten.
LikeGeliked door 2 people
Wat mooi zeg💛.
En zo heeft ook vergeten zijn voordelen. Dat leerde de lesgever ons trouwens al.
Pijn mogen vergeten….
LikeLike
Aha, dus toch! Fijn dat te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Super dat je dit doet!
En voor mij was het ook heel interessant om over te lezen. Ik heb bijvoorbeeld emerkt dat mijn geheugen er de laatste jaren enorm op achteruit is gegaan (ik ben 39). Maar ik had al wel door dat daar de jaren aan slaaptekort en slaapstoornissen voor iets tussenzaten. Nu gata het langzaamaan weer beter (vroeger had ik bijvoorbeeld momenten waarop ik niet meer wist in welk jaar we zaten, dat weet ik nu tenminste wel weer, haha). Maar het was toch ook geruststellend om hier te lezen dat vooral mensen die hele gevoelig zijn voor emoties sneller problemen hebben met hun geheugen. En zo goed dat ze jullie ook de neurologische uitleg geven. Het klinkt inderdaad heel aannemelijk.
Ik ben benieuwd naar de volgende lessen!
LikeLike
Aaargh, sorry voor de schrijffouten! Heb het niet nagelezen, en ik typ nogal dyslectisch
LikeLike
No problem👍
LikeLike
Te weinig slaap is inderdaad een ware stoorzender.
Heel belangrijk die slaap om te verwerken èn voor het LTG.
Goed dat het nu terug beter is.
Zoals jij kan schrijven👍, komt het allemaal wel goed.
LikeLike
❤
LikeLike
O waow dat zou ook iets voor mij zijn. Ik ben als de dood voor vroegdementie omdat ik me ook zo slecht kan concentreren en oja, ik ben ook een vat van emotie dat die harde schijf alsmaar voller probeer te proppen, elke dag, telkens opnieuw, ik lees graag je volgende tips!
LikeLike
Steek het vergeten dan maar vanaf nu op dat vat vol emoties.
En vergeet😉jongdementie
LikeLike
Ik steek mijn hoofd ook veel te vol, ik denk gewoon te veel op een dag, ik word daar zo moe van, word nerveus en kan dan niet slapen, zo typisch.
LikeGeliked door 1 persoon
Zolang je ‘lessen’ volgt die je plezier geven is het toch goed
LikeLike
Uiteraard. Maar deze lessen geven nu niet echt plezier. Ze zijn eerder confronterend 😦
LikeGeliked door 1 persoon
Zoiets vermoedde ik al wel maar … als je het vanuit de ‘uitdagingshoek’ bekijkt is het toch leuker dan het lijkt, toch?
(ouder worden is inleveren… en dat gaat heus niet zo maar …. het is moeilijk te blijven focussen op wat kan en daar tevreden mee zijn ipv teveel tijd te verliezen aan moeite met accepteren…. en ja ik weet (zucht) dat het makkelijker gezegd dan gedaan is.. maar anderzijds: aanhouder wint, toch?)
LikeGeliked door 1 persoon
Interessant! Ik sluit gewoon achteraan bij de lange rij aan 😉
LikeLike
We durven doordenken he. Dat kan op zich al bevrijdend werken. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben heel wat keren bang geweest dat ook ik een vorm van dementie had of zou kunnen gaan ontwikkelen. Met name in de tijd dat ik veel met die materie bezig was (vader met Alzheimer, mantelzorg, blog over vader met A.). Merk dat ik me beter voel nu ik dat heb losgelaten (vader is inmiddels overleden, blog is gestopt) maar met name korte termijn geheugen en onthouden van namen is om te huilen, vind ik. Valt misschien wel mee als ik ook eens deelneem aan een soortgelijke cursus ….
LikeLike
Die angst herken ik. En ermee geconfronteerd worden zorgt zeker voor extra angst. Loslaten is vaak de beste oplossing, en je brein helpt je daarmee.
Hopelijk ga ik nu via deze cursus niet teveel onthouden? Want soms vergeet ik graag 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Een te volle harde schijf, wow zo had ik het nog nooit bekeken. Stelt weer gerust.
Veel plezier met het dagje met vriendinnen!
LikeLike
Het doet soms deugd om via een cursus de ‘werkelijkheid’ eens vanuit een andere hoek te zien.
en dat plezier, no problem! 🙂
LikeLike
Wat ik hier vooral uit onthoud: ‘vergeten is normaal, noodzakelijk zelfs en vooral géén voorbode van dementie’ want ik maakte me zorgen over mijn man omdat hij de laatste tijd vaak vergeetachtig is.
LikeLike
Dat waren letterlijke woorden van de lesgever.
Ook noodzakelijk, om nieuwe dingen te kunnen opslaan.
LikeLike
Die cursus zou mij ook deugd doen. Misschien komt het er eens van…
LikeLike
Wie weet?
Nooit te oud om te leren, of moeten we juist steeds meer herbeginnen bij het ouder worden? 😦
LikeGeliked door 1 persoon
Beide, denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
‘k Ben zo’n beetje datzelfde emotionele kind, met een (te) volle harde schijf…
Graag zou ik de vervolgjes lezen !
Geniet van je vriendinnenuitstap !
Lie(f)s.
LikeLike
Zielsgenoten dus blijkbaar…..
Maak je dus maar geen zorgen meer om die overvolle harde schijf. Hard en zacht combineren moeilijk…
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n cursus zou ik ook wel zien zitten. Het is nooit leuk dingen te vergeten. Vooral als je geen agenda in de buurt hebt.
LikeLike
Ik denk dat veel ‘ouderen’ hier deugd van hebben. Het is een ‘probleem-denken (de angst voor….)’ dat ons vaak overvalt, vooral bij het op pensioen gaan (zie ik rondom me)
LikeGeliked door 1 persoon
Laatst droomde ik er zelf over dat ik zoveel vergeet. Dromen doe ik bijna nooit maar hierover dus wel. Grr.
Maar als ik jouw verhaal zo lees dan is er nog hoop. Ik ben benieuwd naar het vervolg.
LikeLike
Dromen zijn bedrog, dat weet je toch? 🙂
Ik droom het niet altijd, jammer genoeg….
LikeLike
Wat een inspirerende blog, je hebt me aan het mijmeren gezet en ik heb je gedicht geleend vooor de blog van vandaag. 😉 ❤
LikeLike
En ik heb je mijmeringen met veel aandacht gelezen en gesmaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank Lieve
LikeGeliked door 1 persoon
Boeiend. Een cursus volgen – oefeningen en zelfreflectie – zijn vast inspirerender dan hetzelfde doen met een boek. Dan is het weer jammer dat ik zo ver weg woon … Ik kijk uit naar de vervolgverhalen.
LikeLike
Ik zal je van hieruit op de hoogte houden.
Een boek lezen is totaal anders dan de woorden en gedachten echt beleven. Ik wil ook graag mede-cursisten. Vele meningen maken het beeld breder.
LikeLike
Ik lees geïnteresseerd mee. Dat geheugen is me wat. Dat merk ik bij mijn goede vriendin die na een fietsongeval een hersenoperatie onderging en meer dan een maand in coma lag. Ik merk het bij mezelf. Het mijne was haarscherp maar is nu stilaan aan het afbotten en dat vind ik behoorlijk frustrerend.
LikeLike
Ik hoorde : ons tempo in het onthouden gaat vooral achteruit met het ouder worden. We blijven altijd in staat ons geheugen te trainen, tenzij natuurlijk een ziekte ons overvalt.
Bij een hersenoperatie zullen wellicht bepaalde delen definitief gekwetst zijn.
Maar…. ik ben nog verre van een kenner hoor!
LikeLike
☺
LikeLike