Kortgedingen

De woorden spreken me aan.
Ik lees haar graag, om de andere dag in de krant op de derde bladzijde in de rechterbovenhoek. Ze slaat de nagel op de kop, ze verwoordt heel precies ‘de waan van de dag‘ ,  sprekend, treffend met 1200 tekens.

Ze is journaliste, columniste en auteur. Zo  fascinerend en moeizaam de naam Guinevere (Claeys) uitspreekt, zo verhelderend en raak is haar schrijfstijl.

“Bij zelfvertrouwen heb je de keuze. Of je hebt het, of je bluft het. Dat is zo in de politiek en dat is overal zo. Ook al weten we hoeveel redelijker de twijfel is. Ook al is een tastende mens prachtig om te zien. En ook al zegt Brené Brown dat het niet waar is. Zelfvertrouwen blijft een vereiste.

Een kunstenaar die ik eens in een interview had gevraagd te omschrijven wat hij in dit leven deed, antwoordde in één woord ‘bluffen’. Ik kon me daarin vinden. Tenslotte bluffen we elke ochtend opnieuw ‘het nodige zelfvertrouwen’ om nog eens een dag onsterfelijk te bestaan. We weten beter, maar we geloven zo graag. ”

Net als de schrijfster kan ik me daar sterk in vinden. Reeds een leven lang vraag ik me af waarom mensen soms blaken van zelfvertrouwen, en anderen er aarzelend naar blijven trachten. Ook voor mij blijft vooral de zoekende, wat onzekere mens heerlijk om te ontmoeten.