Opa baard volgt voor het derde jaar de opleiding tot ‘gids in Gent’. Op zijn agenda staat binnenkort een echte gidsbeurt. Hij besluit te ‘voor-oefenen’.
Ik ben vrij en beslis -last-minute, vaak dé grootste meevallers- om ‘voor-luisteraar’ te spelen.
We starten op de Vrijdagmarkt bij het Toreken. Grote ringen werden in de 17e eeuw gebruikt om mislukt lijnwaad en laken ‘aan de schandpaal te nagelen’ , met als enig doel de vernedering van de kooplieden openbaar te maken.
Ik kijk omhoog, detecteer, maar ontdek vooral de recentere invulling van het gebouw, het poëziecentrum, een knusse ruimte met een grote waaier aan boeken en gedichtenbundels ‘onder het Toreken’.
Bij het binnenkomen bots ik op een prachtige staander met kaarten, waarin ik – totaal onverwacht- de postkaarten van zoonlief voor animaltails aantref. Ik ben ontzettend fier en ontroerd als een lieve mevrouw die kaarten koopt. Ze wordt terstond nog liever 🙂
Terwijl opa baard zijn gidsbeurt al een stuk verder voorbereidt, besluit ik daar ‘even’ rond te snuisteren. Die even groeien aan tot 5 volle kwartieren.
Een heerlijke locatie, schandringen én tijd worden compleet vergeten.
Het telefoontje ‘waar blijf je’ vliegt me terug naar de realiteit. Ik kruip snel in mijn rol.
Het stadshuis en de -hallen (deze laatste worden de ‘schaapskooi’ genoemd, enige gelijkenis is me niet vreemd) vertonen een analoge overkapping. Groot/klein, telkens 2.
De 16e eeuwse Baudelokapel werd omgetoverd tot een gezellige holy food market , waar de wereldkeuken wordt aangeboden. Een hip adresje.
We wandelen doorheen het Werrengarenstraatje, geen enkele Gentenaar kent het. Vraag liever naar het Graffitistraatje. Graffiti spuiten blijft illegaal. Daarom krijgen hier artiesten (en knoeiers) vrij spel. Je mag laag boven laag aanbrengen. De artiest handtekent niet, maar ‘tagt’ via een code.
Eerlijk? Ik zag al mooiere graffitikunsten.
Tijd voor een stopje. De “zes beste desserts van de wereld” vind je in New York, Lissabon, Florence, Istanbul, Malaka én de Max in Gent. En daar enkel de Max binnen ons voetbereik ligt, testen we daar met veel plezier de smaakpapillen, net zoals de beaumonde indertijd. Sinds 1839 serveren ze er heerlijke ‘Brusselse’ wafels in ijzers op gas gebakken, binnen een origineel art nouveau decor. Je moet wel vrij diep in de geldbeugel tasten, niets voor niets, maar ze zijn het waard!
Anders dan anders, daar gaan we voor! In de strip wordt het ‘geheime’ recept verklapt.
Tenslotte nog even langs de kouter, elke zondag omgetoverd tot een botanische speelmarkt van bloemen en planten. Vandaag is het woens-zon-dag, toch bewandelen we bloemblaadjes, kunstwerken van Jessica Diamond in brons, gietijzer en messing.
Deze Amerikaanse dame haalde de mosterd in het gazon van het middenpaneel van het Lam Gods (van de gebroeders Van Eyck), en legde zo tevens de link naar de bloemenmarkt.
Met dank aan de gids om zoveel fraais te mogen ontdekken.
Je zou kunnen denken aan een compactcamera, die hebben een stand voor automatisch fotograferen, dan hoef je zelf weinig of niets in te stellen. Bijvoorbeeld de Nikon Coolpix A900
LikeLike
Fijne reactie! Ik ben al in het bezit van een Nikon Coolpix S7000, maar vind deze niet zo mooi trekken.(ik denk dat deze enkel automatisch trekt) Is jouw voorstel beter?
LikeLike
Dat is moeilijk te beantwoorden, ik heb geen ervaring met deze camera. Zelf werk ik altijd met een full frame spiegelreflex, maar die zijn wél zwaar, om de hele dag mee te lopen. Je mag er van uitgaan, dat er tegenwoordig geen slechte camera’s meer worden gemaakt, het verschil zit meestal in de mogelijkheden. Je kunt kunt het beste voor jezelf bepalen, wat je er mee wilt kunnen doen, en daar je eventuele aanschaf op af stemmen.
LikeLike
Ondertussen heb ik even gegoogeld. Jouw voorstel is duidelijk van betere kwaliteit. ik zal eens verder surfen. Bedankt voor de goede tip!
LikeLike
Wat een leuk en mooi blog, “Opa baard” is een top gids hoor.
LikeLike
Top gids in wording:-)
Ik droom dan telkens van een ‘echt’ fototoestel, vooral als ik jouw foto’s bewonder. Maar zie me er geen baas over….
LikeLike
Leuven blijft mijn favoriet 😉 maar Gent heeft hele mooie plekken. Dat dialect daarentegen … Ik hoor dat echt niet graag. Fijn dat je de gids zo steunt.
LikeLike
Een groot deel van in hart is in Leuven achter gebleven hoor. Maar de rit ernaar toe kost zoveel reistijd en bijhorende files.
Er is geen enkel mooi Oost-Vlaams dialect, ook daar ben ik het met je eens.
LikeLike
😊
LikeLike
Ik ben met veel plezier en interesse mee gaan wandelen in Gent. Het zijsprongetje in het poëziecentrum incluis!
En als ik zelf in ‘een betere’ boekenwinkel kom, en er attractieve kaartjes zie, kijk ik of ik die van AnimalTails op de kop kan tikken :).
LikeLike
Ja dat poëziecentrum zou iets voor jou zijn! Maar trek er dan voldoende tijd voor uit, er is zoooooooveeeeeeel te ontdekken!
LikeLike
Mijn favoriete stad. Ik dacht hem zeer goed te kennen, maar ook ik hoorde nog nooit van dat straatje…
LikeLike
Er zijn nog altijd verborgen hoekjes, soms pareltjes in elke stad.
LikeLike
Daar raak je niet op uitgekeken op Gent
LikeLike
Dat zegt mijn gids ook 🙂
LikeGeliked door 1 persoon